Općenito, kad se u nekog bolesnika tek postavi dijagnoza hipertenzije, rutinski se rade testovi kojima se procjenjuje šteta na ciljnim organima te prepoznaju .Kad je jednom dijagnoza hipertenzije postavljena, pokušava joj se pronaći uzrok, i to na osnovi čimbenika rizika i drugih simptoma, ukoliko oni postoje.Dijagnoza hipertenzije se postavlja kada bolesnik ima trajno povišeni krvni tlak. Za potvrdu hipertenzije, uobičajeni je kriterij nalaz povišenog krvnog tlaka prilikom tri mjerenja sfingomanometrom u razmacima od po mjesec dana. Početna medicinska obrada hipertenzivnih bolesnika obuhvaća potpunu anamnezu i tjelesni pregled.Kako se postavlja dijagnoza hipertenzije? Dijagnoza je jednostavna: meri se krvni pritisak i vrednost se izražava u mm Hg /milimetri živinog stuba.
Uzrok nastanka hipertenzije. Hipertenzija se najčešće javlja kao idiopatska bolest, što znači da je uzrok njenog nastanka nepoznat, dok je kod malog procenta.Dijagnoza hipertenzije se postavlja relativno lako. Veoma je važno merenje krvnog pritiska u kućnim uslovima jer je dokazano da pacijenti imaju veći pritisak kod lekara nego u kući. Pritisak treba meriti po mogućstvu u istom položaju, na istoj ruci i istim aparatom.Učestalost hipertenzivne reakcije arterijskog tlaka na fizičko opterećenje (razina krvnog tlaka više od 170/95 mm Hg) je 42% s labilnim oblikom arterijske hipertenzije, sa stabilnim - 80%. Dijagnoza oštećenja ciljnih organa.Simptomi hipertenzije u kliničkim manifestacijama ne razlikuje značajno od esencijalne hipertenzije i karakterizira širok izbor simptoma.